Het is donderdagmiddag 4 mei en we, Margreet en ik, hebben voor dit interview afgesproken bij het Van Eeghenbankje bovenaan de Van Eeghenweg. Het is heerlijk weer en Margreet staat er al met haar telefoon in de hand een korstmos te fotograferen. Jammer genoeg staat het bankje net buiten ons telgebied. Margreet is vorig jaar met pensioen gegaan nadat zij jaren bij de afdeling tandheelkunde van het Radboud heeft gewerkt. Nu heeft ze dus alle tijd om te gaan wandelen, samen met haar man doet ze dat heel regelmatig, bijvoorbeeld naar Wageningen en terug of ze volgen een van de mooie klompenpaden in de buurt. Daar mogen er wat haar betreft nog wel meer van komen. Wandelen geeft haar rust.
Via de flyer in haar brievenbus, die nog steeds in haar keuken hangt, kwam ze op het spoor van onze Bioblitz. Tellen is gewoon heel grappig zegt ze, ik kende de groene wants wel maar ik wist niet dat ik nog zoveel andere soorten in mijn tuin had. Ook vogels zijn graag geziene bezoekers van hun tuin aan de Voorinkstraat. Margreet heeft gemerkt dat een iets rommeliger tuin veel meer leven geeft en dus hebben ze besloten het blad in de tuin gedeeltelijk te laten liggen. Daar maakt de Merel in haar tuin dankbaar gebruik van door alles om te woelen op zoek naar voedsel. De tuin laten we haar gang gaan, dan zie je ineens van alles komen dat je niet had verwacht, er staat ineens een Noorse Esdoorn bijvoorbeeld en dat gebeurt gewoon, grappig toch?
Het is even stil….
Hoe mooi is Nederland, dit uitzicht vanaf het bankje, geweldig, ik hoef niet zo nodig meer ver weg om te genieten.
Margreet is in maart bij de start van het Festival begonnen met het tellen van soorten, dus aan het begin van onze 1000 soorten in 100 dagen. Ze heeft nu al 402 verschillende soorten via Obsidentify weten vast te leggen. Interesse voor natuur heeft ze altijd gehad. Haar meest bijzondere waarneming vindt ze zelf die van het Schaakbordlieveheersbeestje en de Koolschildwants.
Grappige namen hebben al die beestjes, sommigen zijn echt heel bijzonder gevonden.
Op de vraag wat ze nog graag zou willen toevoegen aan de waarnemingen zegt ze: ik weet eigenlijk helemaal niet wat er allemaal leeft.
Het Festival Zweiersdal vindt Margreet heel leuk, we wonen gewoon heel mooi, er is veel te zien, daar mogen we ons gelukkig mee prijzen. Leuk ook dat er van alles georganiseerd wordt rondom het tellen. Er is een nadeel vindt mijn man, mijn telefoon gaat ineens overal mee naartoe met als gevolg, dat alle wandelingen ineens veel langer duren.
Ter afsluiting wandelen we samen de van Eeghenweg naar beneden en gaan we elkaar natuurlijk weer zien tijdens een van onze volgende activiteiten.
Wil je ook mee, meld je dan even aan voor de betreffende activiteit.